Projecten

Om swastyastu iedereen oftewel  goedendag moge god met u zijn in het Indonesisch. Inmiddels ben ik al aardig gewend hier in Bali, het constante zweterige plaklaagje van de warmte en de manier van leven beginnen te wennen. Aan het begin van de week heb ik mijn scooter hier ontmoet, het is echt gewoon een monster. De eerste 3 meter schiet je vooruit op dat ding waardoor ik bijna hysterisch er weer afgestapt ben. Gelukkig hebben de mannen hem van de week ook geprobeerd en ligt het niet aan mijn rijkunsten, dus dat wordt nog even ruilen. Ik heb van de week ook kennis gemaakt met Enik en Sari, zij zijn ons aanspreekpunt hier op Bali en helpen ons met het schoonmaken van het huis elke donderdag. Naast het schoonmaken verzorgen ze ook ons Maria altaar, Maria wordt netjes voorzien van een sultana, bloemetjes en wierook dus die heeft niks te klagen hier.

Zondag zijn we met de hele groep gaan wandelen door de jungle met een local. In de 1e 10 minuten vloog er al iemand op zijn muil door de steile paadjes. De tocht zelf was heel mooi maar wel pittig. We zijn helemaal door de jungle en rijstvelden gelopen en hebben bij een aantal bergdorpjes een pauze gehad. Tijdens de tocht hebben we lekkere rijstkoekjes en kokosnotenmelk gehad, en daarna een Indonesische rijsttafel.

Op maandag hebben we s'ochtendsvroeg een basisschool bezocht voor de openingsceremonie. De kinderen moesten zich echt als een leger opstellen en in de houding staan in de vroege ochtend. Er was zelfs een speciaal lokaal met bedden voor de kinderen die flauwvielen door het lange staan. Ikzelf was ook compleet gaar door de jetlag, had het die nacht 8 uur s'ochtends zien worden en om 9 uur moest ik er alweer uit. Heb de hele nacht peukjes zitten roken met Nina op het balkon boven omdat een kakkerlak het nodig vond om over me heen te kruipen. Ik moet zeggen het was ook wel weer gezellig, ik heb bijvoorbeeld de wekwagen hier meegemaakt en ik weet nu dat de overbuurman om kwart voor 5 zijn auto wast om daarna naar zijn werk te gaan. Na de basisschool zijn we naar Undiksha University geweest, dit wordt mijn school hier.

Verder hebben we deze week alle projecten bezocht met de scooter. Heb er nog steeds een houten kont van. Mijn eigen project lijkt me nog wel pittig te worden doordat er geen vast aanspreekpunt voor is. Ik moet hier met Astrini afspreken, zij is hier de nurse van de regio en heeft over 5 dorpen de verantwoordelijkheid. Eigenlijk is ze verloskundige maar daarnaast houd ze ook een soort van spreekuur in haar eigen praktijk. De bevolking hier zoekt liever de verpleegkundige op in plaats van een arts aangezien er aan een verpleegkundige geen kosten verbonden zijn. Via Astrini moet ik in contact zien te komen met 2 consulenten die over het project gaan. Als ik dit rond heb moet ik contact opnemen met Bali Mandara, hier werkt een Engels lerares die me graag zou willen helpen. Zoals het nu lijkt komen veel mensen niet opdagen op de uiteindelijke preventie presentaties. En naast mijn eigen project zal ik ook ondersteuning gaan bieden bij het project van Zinat en Rose. Dat project is een ouderentehuis voor ouderen die niet worden onderhouden door eigen familie. Hier is dat echt een schande om je ouders naar een tehuis te brengen dus dit is voor deze mensen verschrikkelijk. Het project wordt gefinancierd door de overheid. Ik zal samen met Zinat en Rose de hoofdverpleegkundige ondersteunen, hij staat namelijk in zijn eentje op 70 ouderen, waarbij vrijwilligers een huis van 8 mensen verzorgen. 

En voor de rest hebben we toeristische plekken bezocht en bier gedronken. Machtig mooi hier :)